3 Şubat 2010 Çarşamba

BİR PARÇA SEVGİ,BİR DİLİM SAMİMİYET

Bizler çok maharetli hanımlarızdır.Neler bilir,neler yaparız.Çeşit çeşit yemekler ,pastalar,her türlü elişi,saymakla bitmez.Hele bir misafirimiz gelecek olsa ne yapacağımızı şaşırırız.öyle bir pasta yapmak isteriz ki;hiç kimsenin görmediği gibi,o kadar ince açmalıyız ki böreğin yufkasını,kimsenin açamadığı gibi.Bazen kendimizi o kadar zorlarız ki bu konularda,dostlarımızın gelmesi,bizim için işkenceye dönüşür.Çevremden duyduğuma göre,sekiz çeşit pasta ve börek hazırlayanlar varmış.Neden bu kadar kasalım ki kendimizi?Gelenler bizim arkadaşlarımız,dostlarımızsa,neden bu güzel durumu sıkıntıya dönüştürelim.ne olur iki çeşit yaparsak, önemli olan sevdiğimiz insanlarla bir şeyleri paylaşmaksa,sunduğumuz ikramın çeşit sayısının ne önemi var.Ne olur o gün televizyonun tozunu almayı unuttuysak?Biz misafirlerimize ne kadar içten ve doğal davranırsak,onlarda bize karşı o kadar doğal ve içten olurlar.Dostlarımıza öyle samimi davranalım ki,bize geldiklerinde kendilerini evlerinde sansınlar.Abartıya gösterişe hiç gerek yok.Onlara en büyük ikramınız sevgi dolu yüreğiniz olmalı.
Gönül ne kahve ister ne kahvehane,gönül sohbet ister kahve bahane.
Cahide Sultan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder