Tek bugün mü sevdin sevgilim beni?
Sevdiğin bugün mü geldi aklına?
Madem ki bir sene kırdın kalbimi
Bu gün de ben döndüm sırtımı sana.
Bu gün sevgililer günü (ymüş).Bu mühim günde(!) mutlaka her kesimden insanın alacağı bir pay vardır.Mesela genç aşık Leyla ;henüz üç ay oldu aşık olalı.Haftalardır bu günü bekledi.Acaba sevgilisi ona sevgililer gününde ne alacaktı?Belkide bugün delikanlıyı ilk defa test edecekti.Öğleden sonra sevgilisiyle buluştuğunda sevgilisinin ona aldığı çiçekli fotoğraf çerçevesi onu uçacak derecede mutlu etmiş, şimdiden gelecek yıl ki sevgililer gününü merakla beklemeye başlamıştı…
Mehmet iki yıllık evliydi ilk sene sevgililer gününü unutmadı.Hatta evlilik yıldönümü eşinin doğum gününü, sözlendikleri tarihi ,ilk buluştukları günü bile hatırlamıştı. O sene Mehmet’in bir kızı oldu .Önceki günlere birde kızının doğduğu tarih eklendi .Sanki artık her hafta hatırlaması gereken bir gün vardı.Ama eşi her önemli günü bilir ve asla unutmazdı.Bu sevgililer günü nasıl olduysa Mehmet hediye almayı unutuverdi. Sonra tahmin edersiniz,Mehmet’le eşi evliliklerinin ilk kavgasını yaptılar…
İrfan bey yirmi iki yıllık evliydi.Bir devlet dairesinde memur olarak çalışıyordu. Kıt kanaat geçim yapıyordu.Ömrü elinde kağıt kalem hesap yapmayla geçmişti.O sabah eşi :” akşama misafir var ikramlık birşeyler al “diye sıkı sıkı uyarmıştı. İrfan bey o gün işe gittiğinde iş arkadaşlarının konuşmalarını hayretle dinledi. Herkes eşine sevgililer günü için ne alacağını konuşuyordu.Arkadaşları “sen yengeye ne alacaksın” diye sorunca;”bilmem”deyiverdi belli belirsiz.İş çıkışı sokaklar vitrinler neredeyse kırmızıya boyanmıştı.Bilboardlarda “SEVGİLİLER GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN “yazıyordu kocaman yazılarla.Kendini bu görüntülere öyle kaptırdı ki ;yanından geçen çiçekçinin eline tutuşturduğu bir demet gülü nasıl satın aldığını farketmedi bile.Sanki bir hayal alemindeymiş gibi evin yolunu tuttu.Kapıyı açan eşi İrfan beyi elindeki bir demet çiçekle görünce öyle bir zıvanadan çıktı ki;ayağından çıkardığı terliği büyük bir hışımla İrfan beye fırlattı.İrfan bey için ömrü boyunca sevgiler gününün anlamı çok büyük oldu…
Ara sokaklarda bir çiçekçiydi.Her sene sevgililer gününü sabırsızlıkla beklerdi.Çünkü o gün sıradan bir günde sattığı çiçekten kat kat fazlasını satardı…
Gösterişe meraklı bir hanımdı.Arkadaşlarıyla yaptıkları günün kendisine gelen sırasını her yıl on 15 şubata denk getirirdi.Çünkü en az bir hafta öncesinden eşine sevgililer gününü hatırlatır,kendisine pahalı bir hediye almasını sağlardı.15 şubat olduğunda ise eşinin aldığı hediyeyi ballandıra ballandıra arkadaşlarına anlatırdı…
Bana gelince; Eşim bana ve çocuklarıma her zaman ki gibi çok güzel hediyeler verdi.Çok mu merak ettiniz? İşte hediyelerimiz:
Bugün sipariş verdiklerimi aldı(balık, maydanoz,limon ve meyve).Eve her zaman ki gibi tam saatinde geldi.Kapıyı açtığımda bütün yorgunluğuna rağmen yine gülümsüyordu.Hatırımı sordu.Beni dinledi.Çocuklarla konuştu ilgilendi.İşte bunlar bizim hediyelerimiz. Biz bu hediyeleri her gün mutlaka alıyoruz veben hayatım boyunca bunlardan daha güzel hediyeler almadım.
Birbirinizi gerçekten seviyorsanız siz birbiriniz için hergün bir hediyesinizdir.
Sevmek belli günlerde pahalı hediyeler almak değildir.
Bilakis sevmek ;sevdiğini her şeye rağmen ,her gün hiç karşılıksız sevmektir.
Gül atmaya bile kıyamam sana
Varlığın en büyük ödüldür bana…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder